Πόσο χαριτωμένα, γιά εκείνους πού διψούν γιά τόν Θεό, είναι αυτά τά απόμερα έρημητήρια μέ τά δάση τους! Πόσο ευχάριστα, γιά εκείνους πού διψούν γιά τόν Χριστό, είναι εκείνα τά ησυχαστήρια, πού απλώνονται μακριά, εκεί όπου μόνο ή φύση άγρυπνα! Ολα τά πράγματα είναι σιωπηλά. Τότε, σάν μέσα από τή σιωπή, τό μυαλό άπευθύνεται χαρούμενο πρός τόν Θεό του και αναζωογονείται άπό τις άφατες μεταβάσεις. Δεν υπάρχει περισπασμός εκεί, δεν υπάρχει ήχος συνομιλίας, παρά μόνο ίσως μέ τόν Θεό. Μόνο αυτή ή γλυκιά βοή διεισδύει μέσα στή σιωπή της ερημικής κατοικίας. Ενας σάλος, πιό γλυκός άπό τή σιωπή, διακόπτει εκείνη την κατάσταση της ήρεμης σιωπής, μιά ιερή ταραχή ταπεινής συνομιλίας...Αγιος Ευχέριος της Λυών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου